Aldo Brinkhoff

Ik ben Aldo Brinkhoff en ik ben in juli 2014 afgestudeerd als scenograaf aan de Theaterschool in Amsterdam. Ik heb inmiddels veel geleerd rondom het vak scenografie, maar vond ook de mogelijkheid om binnen de opleiding te kunnen regisseren, schrijven, filmen en het maken van installaties. Ik heb 3 maanden stage gelopen bij de kunstenaar Chico McMurtrie in New York, en 2 maanden bij scenograaf Pascal Lebouqc in Haarlem. Mijn afstudeer voorstellingen waren Flying Unicorn (Concept, Regie en scenografie), The Cloud (Concept en uitvoering) En Cul de Sac (Scenografie). Flying Unicorn heb ik op de Parade 2014 in Amsterdam gespeelt. The Cloud heb ik mogen exposeren in FOAM, de Melkweg, theater festival Oerol, Het Grachten Festival, Overhoekse Toren en tijdens 45hour theaterschool in de grote zaal van de theaterschool.

In de toekomst wil ik blijven creëren. Ik  hou ervan om ideeën uit te werken in teamverband. Ik merk dat zo’n proces het best tot zijn recht komt wanneer ik projectmatig werk. Ik wil ontwerpen, voorstellingen en films schrijven, regisseren en kunst maken. Zulke projecten staan niet los van elkaar maar zijn verschillende platformen waarop ik de ideeën waarmee ik werk kan realiseren.

Films, beeldende kunst, theater en plekken zoals Terschelling tijdens theaterfestival OEROL. Als klein jochie wilde ik altijd vliegen. Het liefst vloog ik dan met de trek vogels mee naar een warm land. Dit heb ik op vijfjarige leeftijd ook meerdere keren geprobeerd door met hout en tape vleugels te maken, of een helikopter. Vooral tijdens het maken was ik zo gelukkig, omdat ik zeker wist dat het ging lukken. Helaas was het een onmogelijke opdracht. Gelukkig kan ik deze drang wel in de kunsten kwijt. In het theater of in een film is alles mogelijk.  

Kunst is voor mij onderzoek naar wat de wetenschap niet grijpen kan. Een kunstenaar verricht onderzoek, zij het op een heel andere manier dan een wetenschapper of academicus: methodisch, maar op een andere wijze, meer associatief. Kunst opent de mogelijkheid om onderzoek vanuit een nieuw perspectief te ontwikkelen, om de poëtische kant ervan te belichten. Zo’n nieuw perspectief kan voortkomen uit een film, een beeldend kunstwerk of een theatervoorstelling. Het medium draagt bij aan de heropening van een discussie. Hierom wil ik kunstenaar zijn, om nieuw perspectief te ontwikkelen met het medium kunst, in de breedste zin van het woord, en zo’n nieuw perspectief te delen via het podium.

Flying Unicorn

Flying Unicorn is voor mij een onderzoek naar de relatie tussen chaos en orde, naar de plek die de natuur heeft of houdt in het digitale tijdperk. Centraal staat de vraag of wij als mens steeds digitaler worden of dat de computer zichzelf als “natuurlijk” zal manifesteren. De digitale wolkbreuk die plaatsvindt in de voorstelling, wanneer alle digitale informatie in fysieke vorm ter aarde stort, is een representatie van een verandering in de benadering van het digitale van een technologisch naar een natuurlijk proces. Het is dit beeld, de fysieke manifestatie van een digitaal concept, waar deze voorstelling op gestoeld is. Met de visuele representatie van dit concept als kloppend hart van deze productie heb ik de voorstelling uitgebouwd tot wat hij nu is.

Het is inmiddels een lange tijd geleden sinds ik het idee had voor deze conceptuele wolkbreuk. Sindsdien is de voorstelling uitgegroeid tot een soort spinnenweb, met het idee waarmee ik begonnen ben als de spin in het midden. Doordat ik de ideeën waar de voorstelling op gestoeld is met mensen uit andere disciplines besproken heb, en ze verder uitgewerkt heb, heeft Flying Unicorn zich op verschillende manieren en in verschillende richtingen ontwikkeld. Het resultaat hiervan is een voorstelling die een discussie aanboort op verscheidene vlakken maar die een cohesieve representatie is van het oorspronkelijke concept en de wijzen waarop dat concept zich uitgebreid heeft.

Overige projecten

The Cloud: The Cloud  is mijn eerste afstudeerproject, een vliegende geluidsinstallatie. Ik heb The Cloud voor het eerst gepresenteerd in de theaterzaal van de Melkweg in september 2013. Ook heeft The Cloud rondgevlogen in FOAM, op het 24hour project van de theaterschool, in de overhoekse toren en op de opening van theaterfestival OEROL.

The Cloud is een theatrale installatie, bestaand uit 40 speakers die door de ruimte zweven door middel van 40 heliumballonnen. Er zijn 10 audiokanalen die elk 4 speakers aansturen. De ballonnen zijn mat wit en een beetje doorzichtig waardoor ze heel mooi zijn om op te beamen. Dit in combinatie met de 10 audiokanalen zorgt voor een audiovisuele vertoning die te beleven is liggend op zitzakken.

Het idee voor The Cloud ontstond uit een beeld van een vliegende vleugel-piano. Ik stelde me destijds voor dat de vleugel aan ballonnen de lucht in zou worden getild en dat alle toetsen waren verbonden met takken van een boom, zodat de wind en de boom samen piano konden spelen. Ik was toentertijd veel bezig met trompetten en vormen die geluid versterken of vervormen. Dit idee heeft zich ontwikkeld naar een vliegend orkest; tientallen trompetachtige voorwerpen aan ballonnen die door de wind een kakofonie van tonen zouden voortbrengen. Dit vliegend orkest zou over een stad vliegen. De destillatie van dit idee is hoe The Cloud tot stand is gekomen.

The Cloud is voor mij een theaterexperiment omdat het publiek een audiovisuele ervaring beleeft, niet vanaf een tribune maar gezamenlijk liggend op zitzakken kijkend naar de bovenzwevende installatie.