Fabian van den Bosch

Fabian van den Bosch

Opleiding
Architectuur
Lichting
2014
Website
www.fabianvandenbosch.nl

De AHK bestaat niet... het AHK-gebouw

De AHK is zowel op fysiek als intellectueel en inhoudelijk vlak niet aanwezig. Waar de faculteiten een uitgesproken identiteit hebben, heeft de AHK niet eens een thuis en is ‘te gast’ bij de Theaterschool. Met het ontwerp van het AHK-gebouw wil ik de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten een plek in de maatschappij geven - dé centrale schakel tussen de faculteiten en ontmoetingsplek voor en tussen studenten, docenten, staf, vakmensen en het publiek.

De essentiële ingreep van mijn project is het toevoegen van een nieuwe laag aan het Mr. Visserplein. Het plein, gedefinieerd door de aangrenzende bestaande bebouwing (blinde gevels / het decor) wordt om een niveau verlaagd en vormt de basis voor het AHK-gebouw midden in de samenleving. Het verkeer blijft op het maaiveld, degradeert van protagonist naar een bijrol en versmelt met de nieuwe ingreep op het Mr. Visserplein. Het verlaagde plein wordt ontsloten door brede trappen – een duidelijke overgang van het hectische gedoe naar de onderzoekende en ‘makende’ wereld van de AHK.

De bestaande fraaie ondergrondse voetgangeronderdoorgang wordt hergebruikt als aorta van het AHK-gebouw. Tentoonstellingsruimten, werkplekken en ateliers worden een integraal onderdeel van ‘het netwerk’ Amsterdam (directe aansluiting op tramlijn 9 en 14, metro, ondergrondse parking en de Academie van Bouwkunst en de Nederlandse Filmacademie). Er zijn openingen in de ‘aorta’ gesneden. Door de dikke betonwanden (72cm) ontstaan verrassende zichtlijnen, dwars door het gebouw, naar de werkplaats, de bibliotheek en de omgeving. De ateliers zijn in een ring om de voormalige tunnel gestructureerd, soms open naar de omgeving voor maximale exposure, soms met slechts een geluidsopening in het dak naar de stad toe. Bewustwording op een schuine vloer – fotografie in een ‘zachte’ ruimte – viool spelen met een dramatische akoestiek naar het ritme van de stad. Tegelijkertijd vormen de ateliers de directe context van het Mr. Visserplein; met je boodschappentassen langs een choreografie van de Theaterschool of koffie drinken onder begeleiding van een cellosolist...

Onder de atelierruimtes zijn de werkplaats en de bibliotheek geplaatst. Het contact met het openbare plein en de studenten is indirect - middels grote vides. Het daglicht valt indirect in, soms middels een hoge pui, soms door kleine openingen in het plafond. Contrasten van licht en schaduw versterken de ingetogen en stille sfeer van de bibliotheek. Het is een vakkenoverschrijdende bibliotheek, alfabetisch geordend voor kruisbestuiving. Zo staan Händel, Herzog & de Meuron en Hiroshige naast elkaar. De werkplaats is groot (wat fijn!) met werkbanken en vooral lege ruimte voor grotere projecten. Er kan ook buiten gewerkt worden. Het pronkstuk van het AHK gebouw is de voormalige tunnel; 2.500m2 aan expositieruimte, toneelzaal of concertzaal liggen voor het oprapen. De bestaande grote opening in het dak laten lange zichtlijnen toe – tot de omgevende gebouwen (zoals ooit bedacht).

Dit ontwerp biedt kansen om de AHK een plek in de maatschappij te geven een biedt studenten de mogelijkheid door interfacultaire samenwerking en een uitdagende omgeving uit hun ‘comfort zone’ te stappen. Ik heb met dit ontwerp getracht een platform te creëren met een inspirerende verblijfskwaliteit voor de studenten van de AHK en het Mr. Visserplein. De studenten zullen de context van deze verblijfskwaliteit gaan bepalen en invullen – zich de ruimte toe-eigenen. Zoals in de film ‘Pina’, een belangrijke inspiratiebron voor mijn afstudeerplan, waar regisseur Wim Wenders op een prachtige manier de wisselwerking van gebruik en context in beeld zet.

Terug naar lijst
Delen