Michiel Zegers

Michiel Zegers

Opleiding
Architectuur
Lichting
2016

Domus Botanicus, habitat introvert

De reflectie van de wolken op spiegelglad water bij windstil weer, of juist de dansende onrust van de golven die het water lijken te willen ontvluchten bij een stevige wind. Het dansen van het riet. Groen en vol weerstand in de zomer, bruin en meegaand in de winter. De lage winterzon, de strakblauwe lucht, morgen mooi weer, maar vannacht zal het zekers weer koud worden.

'De uitdaging voor architecten is de her-sensualisering, her-mythologisering en her-poëtisering van het menselijke thuis.'

Deze quote uit een artikel van Juhani Palasma uit 2000 is de essentie van mijn afstudeeropgave. Hier is iedere beslissing en elke stap op terug te herleiden. De quote is essentieel omdat het een beroep doet op het immateriële. Het gaat niet alleen over de feiten van de architectuur, maar ook over de consequenties ervan. Dat het niet alleen een derde huid is van onze lichamelijke functies, maar dat het ook een materialisering is van onze verbeelding, geheugen en ons denkvermogen.

De sensualisering gaat over de lichamelijke consequenties van architectuur. Het prikkelen van de zintuigen. Het laten voelen van hard en zacht. Het scheppen van geborgenheid of juist de blik op oneindigheid. De beschutting van laag plafond, de lucht die een hoge ruimte geeft. Van een koude slaapkamer naar een warme keuken via een zuchtje wind en verse lucht.

Mythologisering betreft het immateriële
Mythen zijn verhalen die ons besef smeden van wie we zijn, hoe we hier zijn gekomen en hoe we in de wereld om ons heen passen. Verhalen vol symboliek en metaforen over de mens en de kosmos. Met architectuur een verhaal vertellen dat een wereld kan oproepen die de onze zou kunnen zijn. Een wereld met contrasten, tegenstellingen. Het huis is ook te lezen als een sequentie van overgangen, waar de verstilling en versnelling van tijd tastbaar wordt gemaakt. Beroep doen op het associatief vermogen van de mens.

De poëzie is het spelen met de ingrediënten en hiërarchie van de architectuur. De domus als gedicht waarin soms details de hoofdrol spelen en hoofdzaken in dienst staan van het kleine.

Een deur is een deur, maar de deur kan ook een doorgang zijn, of een opening. Het verschil tussen een raam en een venster. Een muur die begrenst of juist geleidt. Wanden en ruimtes bepalen de vorm van de domus, de vorm niet de wanden en de ruimtes. De belangrijkheid van schaalniveaus loopt door elkaar heen.

Mijn afstudeertraject is zoektocht geweest naar de sensitivering van architectuur. Door de zintuigen te prikkelen de bewustwording van tijd tastbaar maken. Verbinden met het hier en nu.

Afstudeercommissie: Jan-Richard Kikkert (mentor), Marlies Boterman, Bruno Vermeersch. Toegevoegde leden t.b.v. het examen: Elsbeth Falk, Ira Koers.

Terug naar lijst
Delen