Myrte Prins

De hang naar een andere tijd, een tijd die ik misschien alleen maar ken van horen zeggen. Maar waarvan ik wel weet hoe het voelt. Of denk te weten. Alles gaat nu zo snel. Vaak te snel. Ook steeds sneller, verder, een stap terug wordt steeds lastiger. Misschien vind ik dit wel jammer. Ik probeer dit gevoel te verbeelden en mezelf tegelijkertijd te blijven verrassen. Het volgen van een vooropgezet plan past niet bij mij. Vaak werk ik aan veel tegelijk, voor anderen kan het lijken alsof ik van de hak op de tak spring, ikzelf zie de logica. Mijn ideeën voer ik het liefst direct uit om daarna te zien of ze geslaagd zijn of niet. Ik gebruik veel verschillende mediums en weet nog niet waar ik uiteindelijk mee zal eindigen.

Vervlogen verleden

Mijn werk bestaat uit een verzameling van alles wat ik dit jaar gemaakt heb. Het draait in al deze werken vooral om 'tijd', de tijd die we hebben gehad, de tijd die nu is en de tijd die nog gaat komen. Het symbool voor dit werk is de cocon van een vlinder. Er bestaan relaties tussen mijn werk en de vlinder. De aanleiding voor het maken van het werk van dit jaar was een dode mot die ik op zolder vond. Ik heb altijd een fascinatie voor het tijdelijke van de vlinder gehad. De vlinderverzameling van vlinders die ik als kind in de tuin vond heb ik nog. Ik wil altijd bewaren. Wat er uiteindelijk in de expositie te zien zal zijn weet ik nog niet, ik laat me verrassen. Ik gebruik veel gevonden objecten, waardoor het aspect 'tijd' een rare wending krijgt. Doordat nu ook het verleden van anderen in mijn werk doorschemert, wordt het geplaatst in een vervreemdende context.