Steve Paxton
Ave Nue
de Theaterschool 2009
Als Artist in Residence aan de Theaterschool stelde de Amerikaanse choreograaf Steve Paxton zijn beroepspraktijk open voor studenten. Nog sterker: hij gaat een samenwerkingsverband aan met jonge professionele kunstenaars in een gelijkwaardige werksituatie. Studenten en docenten waren getuige van de diepgaande bevragingen, twijfels, ambities, angsten om te falen, strategische keuzes, het plezier en de motivatie-schommelingen in een creatief proces van een professionele kunstenaar.
Steve Paxton was drie weken lang Artist in Residence aan twee afdelingen van de Theaterschool: de School voor Nieuwe Dansontwikkeling en the DAS Choreography.
Steve Paxtons uitgesproken wens om met studenten van deze opleidingen samen te werken in zijn project Ave Nue bleek een uitzondering op de regel. Het leren in een daadwerkelijke artistieke samenwerking van kunstenaar en student vindt helaas te weinig plaats. Doorgaans gaan kunstenaars een dergelijke samenwerking, vanuit begrijpelijke redenen, uit de weg.
In de meeste gevallen wordt het overdrachtsproces van kunstenaar naar student nog door de klassieke leraar-leerlingsituatie bepaald, waarbij de leraar kennis heeft die de leerling ontbeert en waarbij leerdoelen en –methode duidelijk herkenbaar, vaak voorspelbaar zijn. Niet alle, bewuste en onbewuste, gecontroleerde en ongecontroleerde kennis wordt op deze manier doorgegeven.
Het beroep van kunstenaar is nu eenmaal niet te leren, in al zijn details, in heel zijn omvang, in al zijn consequenties. Wat het kunstonderwijs ondanks dit deprimerende gegeven dus op zijn minst kan doen voor een kunstenaar in spe, is telkens opnieuw de fundamenten in vraag stellen. Waarom wil je kunstenaar worden? Waarom ben je choreograaf? Waarom ben je danser? En de condities proberen te realiseren waarin er een antwoord op die vragen kan worden gegeven.
Tijdens zijn residency op een speciale locatie (de Bagagehal van Loods 6 in Amsterdam) heeft Paxton een werk uit 1983 getiteld Ave Nue (Kaaitheater, Brussel) verder ontwikkeld, of zoals hij het zei, herbewerkt (re-envisioning). Dit stuk is gemaakt in een 100 meter lange gang en behandelde een serie vragen over perceptie; perceptie van afstand, van beweging, de rol van licht binnen/op/in perceptie. Paxton werkte samen met studenten van verschillende opleidingen van de Theaterschool (School voor Nieuwe Dansontwikkeling, DAS Choreography, Techniek en theater en Productie podiumkunsten) en met studenten van de master Theaterwetenschappen (Utrecht).
Over Steve Paxton
Steve Paxton was een van de oprichters van het Judson Dance Theater, Grand Union, Contact Improvisation, Touchdown Dance for the visually disabled (UK), en begon zijn carière met studies moderne dans technieken, ballet, Aikido, Tai Chi Chuan en Vipassana meditatie. Hij trad op met Merce Cunningham Dance Co. van 1961-65. Hij geeft lezingen, treed op, choreografeert en geeft les in de USA en in Europa. In 2003 trad hij op met de Lisa Nelson Company in het Pompidou Center in Parijs, met Trisha Brown in Lyon, Frankrijk en met Boris Charmatz op diverse plekken in de Universiteit van Parijs. In 2004 deed hij mee in Connexive #1; Vera Mantero in Gent, Belgie en hij creëerde nieuw werk met Lisa Nelson " Night Stand", bij het Centre Choreographic National de Montpellier, France. In 2008 heeft hij een DVD uitgegeven (Material for the Spine) met ContreDanse in Brussel, een bijbehorend boek en tentoonstelling volgen in April 2009.
Het Artist In Residence (AIR) programma is een programma van het lectoraat Kunstpraktijk en artistieke ontwikkeling in samenwerking met de verschillende instituten van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Resultaten van het AIR-programma worden in- en extern onder de aandacht gebracht door middel van digitale nieuwsbrieven en de jaarlijkse publicatie ON AIR.
Foto's: Thomas Lenden