In haar scriptie Wie wat bewaart, heeft wat! onderzoekt Isabelle Smit wat nieuw erfgoed is en wat de drempels bij het verzamelen van het nieuwe erfgoed zijn, en ook of het wenselijk is voor nieuw erfgoed, en in het bijzonder street art, vooraf selectiecriteria op te stellen. Smit heeft zich in haar scriptie mede verdiept in de geschiedenis van het verzamelen, om zo gefundeerd en met inzicht naar het verzamelen van nieuw erfgoed te kunnen kijken.

Volgens Léontine Meijer-Van Mensch, docent Erfgoedtheorie aan de Reinwardt Academie, die de prijs uitreikte, levert deze scriptie een waardevolle bijdrage aan het theoretisch en praktische discours over de selectiecriteria voor erfgoed en het nieuwe erfgoed in het bijzonder. ‘Meer nog is deze scriptie een blauwdruk van een jonge en hoogst gemotiveerde erfgoedprofessional die met intrinsieke nieuwsgierigheid en brille blijk geeft van de noodzakelijkheid van het hebben van passie voor je werk.’

De Samuel von Quicchebergprijs is vernoemd naar de auteur van het eerste theoretisch-museologische traktaat, Inscriptiones vel Tituli Theatri Amplissimi, gepubliceerd in 1565. Belangrijke criteria bij de beoordeling van de projecten zijn de kritische reflectie op en de creatieve bijdrage aan de 'Amsterdamse School' binnen de museologie/erfgoedtheorie. Ook eigenzinnigheid en toepassingsgerichtheid spelen een belangrijke rol. De prijs werd dit jaar voor de veertiende keer uitgereikt.