Van 9 t/m 20 november gaf Dinna Bjørn, een van de belangrijkste experts in het repertoire van de Deense meesterchoreograaf August Bournonville, een Bournonville-workshop aan de Nationale Balletacademie. Met alle studenten van het preprofessionele programma studeerde ze L’École de Danse in, het beroemde én veeleisende divertissement uit Bournonvilles ballet Le Conservatoire. Bjørn zal eind juni terugkeren om de laatste repetities te leiden voor de eindejaarsvoorstellingen Dansers van Morgen. Aansluitend zal ze met de complete Deense Bournonville-faculteit een intensieve ‘Bournonville Week’ verzorgen tijdens de door de Nationale Balletacademie georganiseerde Amsterdam International Summer School.

Dinna Bjørn danste van 1964 tot 1985 bij het Koninklijk Deens Ballet, meestentijds als soliste. Ze raakte er vertrouwd met het repertoire van August Bournonville (1805-1879), waaronder ook Le Conservatoire. ‘Bournonville maakte het in 1849, bij het beëindigen van zijn danscarrière. De choreografie is in feite een hommage aan zijn jeugd, aan de tijd dat hij ballet studeerde aan het Conservatoire de Paris. En het mooie is: hoewel hij in 1849 natuurlijk al een heel eigen stijl had, zie je in het stuk ook veel terug van de pure Franse balletstijl, een stijl waarvan eigenlijk amper iets behouden is, behalve dus in dit ballet.’

Het bekendste en meest uitgevoerde deel van Le Conservatoire is L’École de Danse, een divertissement zonder verhaal, gesitueerd in een balletstudio, dat – vanwege het ontbreken van een plot – Bournonville alle ruimte bood om zijn uiterst delicate stijl vol lichte sprongen, razendsnel voetenwerk en gracieuze ports de bras (armhoudingen) in de zuiverste vorm te etaleren.
Bjørn: ‘Hoezeer we tegenwoordig ook denken dat de ballettechniek alsmaar voortschrijdt: L’École de Danse is ook voor dansers van nu bijzonder veeleisend. De meisjes moeten veel meer springen dan ze gewend zijn en voor de jongens zijn de zachte, vloeiende bewegingen van bovenlichaam en armen een grote uitdaging. Ze moeten – anders dan gebruikelijk – niet zichzelf presenteren, maar het publiek als het ware betrekken bij hun optreden. En minstens zo belangrijk: alles moet eruitzien alsof het geen enkele moeite kost. Bournonville staat bekend om zijn heel natuurlijke, heel elegante dansstijl.’

Iets meegeven voor later
Bjørn (68) is inmiddels al 27 jaar actief als Bournonville-repetitor, bij de meest vooraanstaande balletgezelschappen. Het werken op een balletacademie is totaal anders, zegt ze. ‘Bij een gezelschap ben je volledig gericht op het resultaat, op de deadline: op die datum moet het ballet er ‘staan’. Op een school ben je veel meer bezig met educatie. Je wilt de studenten iets meegeven voor later. En dus betrek je ook zoveel mogelijk van hen bij de repetities: ik heb in Amsterdam met alle bijna veertig studenten van het preprofessionele programma gewerkt.’ En ze is daarover zeer te spreken. ‘Niet alleen gezien hun hoge niveau, maar zeker ook vanwege hun inzet, aandacht en openheid. We hebben de hele choreografie in slechts vier dagen geleerd. Daardoor was er voldoende tijd over om te werken aan de details. En dat is het belangrijkst: dat je de tijd hebt om de studenten te laten zien en ervaren wat Bournonville zo anders maakt dan de Russische of Italiaanse balletstijl of dan hedendaags ballet.’