Na het zien van een televisiedocumentaire over de Syrische danser Ahmad Joudeh besloot Ted Brandsen, artistiek directeur van Het Nationale Ballet, een fonds op te richten om Joudeh naar Nederland te halen. Sinds september studeert hij aan de Academie voor Theater en Dans, waar hij een gecombineerd lesprogramma volgt aan de Nationale Balletacademie en de opleidingen Moderne Theaterdans en Urban Contemporary. Afgelopen december debuteerde Joudeh bij Het Nationale Ballet, in een kleine rol in Brandsens ‘feel good-ballet’ Coppelia.

De overgang tussen zijn vorige woonplaats, het door oorlog geteisterde Damascus, en Amsterdam had niet groter kunnen zijn, zegt de 26-jarige Ahmad Joudeh. “Het was een enorme schok. Ik dacht waar ben ik? De mensen, de levensstijl, de manier van omgaan met elkaar, alles is anders. Mensen hier zijn heel vriendelijk. Ze lachen veel, al heeft helaas lang niet iedereen door wat een enorm goed leven ze hier hebben.”

“Sinds september volg ik een aangepast lesprogramma bij drie van de dansopleidingen van de Amsterdamse Academie voor Theater en Dans. Vooral de klassieke balletlessen aan de Nationale Balletacademie zijn heel belangrijk voor mij. Ik heb misschien wel een goed lichaam voor ballet en een goede basis, maar door de oorlog heb ik zeven jaar geen klassieke lessen kunnen volgen – mijn docent besloot destijds Syrië te verlaten. Ik heb dus veel in te halen en werk dan ook kei- en keihard. In het begin voelde ik me, als 26-jarige en afkomstig uit zo’n andere cultuur en situatie, echt een vreemde eend tussen al die andere, veel jongere studenten. Maar inmiddels ben ik een van hen; iedereen is zó aardig en hulpvaardig.”

“Dat Ted Brandsen mij de kans heeft gegeven om in Coppelia mee te doen, is echt bizar en fantastisch tegelijk. Ik volg Het Nationale Ballet al jarenlang op YouTube. Wie had ooit kunnen denken dat ik met deze geweldige dansers het podium zou delen. Ik heb alles wat ik gezien heb in mij opgezogen en heel veel van de dansers geleerd. Niet alleen qua passen en danstechniek, maar vooral ook omdat je ziet hóe gefocust ze zijn, hóe hard ze werken. Op YouTube zie je alleen de perfectie, nu heb ik ook gezien wat er allemaal bij komt kijken om zó goed te worden. Dat geeft mij hoop en energie om zelf ook te vechten, al denk ik dat ik – mede door mijn leeftijd – eerder een moderne danser zal worden dan een klassieke prins.”
Dat hij, als moslim, de rol van dominee in Coppelia danste, was, zegt Joudeh, geen enkel probleem. “Ik kom uit een heel moderne familie. Wij respecteren alles en iedereen en ik heb vrienden die joods, christen dan wel moslim zijn.”

Maar hoe ‘overweldigend’ de ervaring ook was, de feestdagen waren toch lastig en eenzaam voor hem. “Ik heb een heel goede band met al mijn familieleden, niet alleen binnen ons gezin, maar ook met mijn ooms, tantes, grootouders. Ik vond het moeilijk hier in de decembermaand te zijn, ook al heb ik het heel fijn met mijn huisgenoten, HNB-dansers Giovanni Princic en Daniel Robert Silva, en ontbreekt het mij aan niks. Ik heb zelfs 24 uur per dag elektriciteit! Maar je bent toch continu bezig met het feit dat je familieleden en vrienden in Syrië in een totaal andere situatie verkeren. Ik heb het zó goed en zij lopen continu gevaar. Het zijn echter juist mijn moeder en vrienden die mij stimuleren om hier in Amsterdam door te gaan en mijn weg te vinden. Zij zeggen regelmatig: ‘Het enige goede nieuws dat wij nog horen, komt van jou.’ Dat ik hier een carrière probeer op te bouwen, doe ik dan ook niet alleen voor mijzelf, maar zeker ook voor hen.”

Dance for Peace
Na het zien van de Nieuwsuur-documentaire Dance or Die over Ahmad Joudeh besloot Ted Brandsen het initiatief te nemen om het fonds Dance for Peace op te richten. Het fonds voorziet in Joudehs studiekosten en levensonderhoud en helpt hem zich verder te ontwikkelen als danser en choreograaf. Het fonds hoopt in de nabije toekomst ook andere Syrische dansers en choreografen naar Nederland te kunnen halen.
Giften zijn welkom op rekeningnummer NL03 ABNA 0427590280 t.n.v. Dance for Peace.