In Notenkraker & Muizenkoning dansen bijna vijftig jonge kinderen van de Nationale Balletacademie mee als schaatsertjes, kinderen op het feest, muizen en soldaten. Sommige leerlingen boffen extra, zoals Lara-Marie en Isa, die de rol van de kleine Clara mogen dansen. Maar ook Stef en Enrico, die in het ballet Clara’s broertje Frits spelen.

Enrico Fasoglio is elf jaar en komt uit Italië. Hij zit pas sinds een paar maanden op de Nationale Balletacademie, net als zijn oudere zus Elisabetta. Enrico spreekt goed Engels en hij begrijpt al veel van wat zijn klasgenootjes in het Nederlands vertellen. “Ernst, de directeur van de Balletacademie, heeft mijn zus en mij in Barcelona gezien tijdens een van de voorrondes van de Youth America Grand Prix, een internationale balletcompetitie. Hij heeft ons uitgenodigd om naar Amsterdam te komen.” Dat betekende dat Enrico’s familie voor de tweede keer in korte tijd moest verhuizen. “Eerst naar Spanje en toen naar Nederland.” Maar de jonge danser lijkt nog niet helemaal te begrijpen hoe ingrijpend dat voor zijn ouders moet zijn geweest. “Ach, mijn moeder werkt van huis uit en mijn vader werkt over de hele wereld”, zegt hij luchtigjes. Zelf vindt hij het in elk geval helemaal geweldig in Nederland. Hij had dan ook geluk: in oktober mocht hij al meedansen in Romeo en Julia van Het Nationale Ballet. En nu, in Notenkraker & Muizenkoning, heeft hij met de rol van Frits – zo vindt hij zelf – de hoofdprijs binnengesleept. “Mijn hoofd barstte bijna uit elkaar van blijdschap toen ik hoorde dat ik dit mocht gaan doen”, zegt hij, terwijl hij met zijn handen gebaart alsof de stoom letterlijk uit zijn oren komt.

Dansen in de buik
Net als zijn klasgenootjes Lara-Marie Baldrey, Isa Vreeman en Stef van der Zanden durfde Enrico echter niet meteen te springen en te gillen toen hij het goede nieuws hoorde. “Dat zou een beetje sneu zijn voor de kinderen die niet uitgekozen zijn”, zeggen hij en Stef. En Isa zegt: “Mijn moeder heeft, toen ik haar belde om het te vertellen, zelfs tegen mij gezegd dat ik hier op school niet te veel uit mijn dak mocht gaan.”
Toch zijn Lara-Marie, Isa en Stef – alle drie twaalf jaar oud – net zo blij als hun Italiaanse klasgenoot, ook al reageren ze misschien iets minder uitgelaten. Isa: “Notenkraker & Muizenkoning was het eerste ballet dat ik zag. Ik was meteen verliefd! Dus dat ik nu zelf in deze productie mag meedansen is natuurlijk heel speciaal.” Lara-Marie: “Ik had al wel meer balletten gezien: The Sleeping Beauty, Het Zwanenmeer en Cinderella. Naar Notenkraker & Muizenkoning kwam ik eigenlijk vooral om twee kinderen van mijn balletschool te zien die meededen, maar na afloop wist ik het zeker: ik wil zelf ook ballerina worden!”
Alle vier de kinderen dansen al vanaf dat ze heel jong zijn. Isa: “Ik danste als klein kind altijd al als ik een muziekje hoorde, of het nu hiphop was of klassieke muziek. Toen ik vijf was ging ik op balletles.” Enrico: “Ik begon al toen ik tweeëneenhalf was.” Maar Stef was er zelfs nog eerder bij: “Mijn moeder heeft een balletschool. Ik danste dus eigenlijk al mee in haar buik toen ze, tijdens haar zwangerschap, lesgaf.”  

Heel veel passen
Isa, Lara-Marie en Stef hebben, sinds ze op de Nationale Balletacademie zitten, al in verschillende producties van Het Nationale Ballet meegedaan. Lara-Marie was eerder onder meer ook de jonge Cinderella, Stef speelde in oktober nog het jonge broertje van Julia in Romeo en Julia en Isa werd een tijdje terug zelfs geïnterviewd voor het Jeugdjournaal. Maar net als Enrico vinden ze de rol die ze nu in Notenkraker & Muizenkoning mogen dansen extra speciaal. Lara-Marie: “Dit is een echte dansrol, maar daarnaast moet je ook de hele tijd acteren. Op zich zijn de passen niet zo moeilijk, maar ik moet mij er wel op concentreren, terwijl ik tegelijkertijd dus met Frits of met de Notenkrakerpop een verhaal moet uitbeelden.” Isa en Enrico: “Je moet ontzettend veel passen onthouden en de dansen die we op het Sinterklaasfeest uitvoeren, zijn heel snel.”
De kinderen zitten alle vier in NBA 3 (waarvan het schooljaar gelijkloopt met de brugklas) en hebben voor hun rol auditie moeten doen. Isa en Lara-Marie: “Dat was natuurlijk heel erg spannend. Ernst, onze directeur, kwam kijken met Toer van Schayk, een van de choreografen van het ballet, en met Ted Brandsen, directeur van Het Nationale Ballet.” Stef: “We hadden allemaal een stukje uit het ballet geleerd en moesten dat voordoen. De jongens deden een dansje voor waarin Frits laat zien dat hij absoluut niet bang is voor Zwarte Piet.”

Voor het laatst met Fred Berlips
Enrico: “Frits is een heel nieuwsgierig jongetje dat alles wil hebben en doen. Zo pikt hij de haarborstel van zijn zus in, spat hij de hele tijd alles onder het water en wil hij, door het raam heen, de sneeuw aanraken.” Lara-Marie: “Soms kunnen Clara en Frits het samen goed vinden, maar meestal vindt Clara hem nogal irritant”. Isa: “Hij kan ook wel lief zijn, maar vaak is hij ontzettend stout. Al wordt hij daar ook wel voor gestraft.”
Ook Clara heeft, aldus Enrico, twee kanten: “Ze is heel elegant, maar soms ook ontzettend vervelend.” “Maar dat komt”, zegt Stef wijs, “omdat wij ook heel vervelend tegen haar doen. Daarbij is ze ook nog eens een pechvogel: als zij een keer iets doet wat niet mag, ziet onze (ballet)vader dat meteen, terwijl Frits ongemerkt de ergste streken uithaalt.”
De kinderen hebben de afgelopen maanden veel gerepeteerd voor hun optreden in Notenkraker & Muizenkoning. Soms met docente Simona Ferrazza, maar vooral met docent Fred Berlips. Fred was vroeger eerste solist van Het Nationale Ballet en werkt nu zoveel jaren bij de Nationale Balletacademie dat hij na deze serie voorstellingen met pensioen gaat. Isa en Stef: “Het is heel raar dat dit de laatste keer is dat we met hem werken. We kennen Fred al vanaf het moment dat we auditie deden.” Lara-Marie: “Hij hoort echt bij de Nationale Balletacademie.” Isa: “Als ik een vraag had, dan ging ik altijd naar Fred. Ik kan ook heel goed van hem leren. Hij haalt het beste in ons naar boven. Soms heeft hij weleens last van een buitje. Dan regent het even. Maar iedereen heeft wel eens last van een buitje.” Enrico, met net weer even wat meer drama: “Ik ken hem nog niet zo lang, maar hij is een fantástische docent. Hij geeft je alles en ik ben dan ook heel verdrietig dat hij weggaat.”

Waarom? Daarom!
Waar Enrico speciaal naar Nederland is gekomen om aan de Nationale Balletacademie te studeren, moeten ook de andere kinderen flink wat over hebben voor hun keuze. Stef: “Mijn moeder heeft vroeger zelf bij Het Nationale Ballet gedanst, dus zij is natuurlijk heel trots. Maar ze heeft wel altijd tegen mij gezegd dat je voor een balletcarrière alles moet opgeven.” Iva: “Ik sta elke ochtend om zes uur op, net als Lara-Marie. Op sommige dagen word ik gebracht, op andere reis ik samen met een klasgenootje met de trein van Lelystad naar Amsterdam.” Lara-Marie: “Ik zit samen met mijn zusje van tien op de Balletacademie, Saffron-Rose. Zij doet als balmeisje en muisje mee in Notenkraker & Muizenkoning. Onze vader brengt ons elke ochtend vanuit Midwoud, vlakbij Hoorn, en haalt ons aan het einde van de dag weer op.”
Isa: “Soms mis je feestjes en mijn beste vriendinnetje van de basisschool in Lelystad zag ik vorig jaar nog één keer in de twee weken, maar nu lukt dat niet meer door alle repetities die we, naast ons schoolwerk, hebben. Hier op de Balletacademie had ik ook een heel goede vriendin. Maar zij moest vorig schooljaar stoppen en haar zie ik nu ook niet meer. Dat is natuurlijk wel treurig.”
Maar, zeggen de kinderen in koor: “We hebben dat er natúúrlijk allemaal voor over. We willen dit zó graag!” Lara-Marie: “Er zijn heus wel eens dagen dat ik geen zin heb als de wekker ’s ochtends om zes uur gaat. Dan denk ik: waarom moet dit? Maar dan sta ik een paar uur later in de balletles en dan weet ik: dat moet hierom!”

tekst:Astrid van Leeuwen