Michel Hormes, alumnus master Kunsteducatie: “Voordat ik aan de master Kunsteducatie begon, maakte ik mijn lessen vooral intuïtief. Ik had natuurlijk bepaalde lesdoelen, maar met een onderliggende basis van maatschappelijke doelen was ik minder bezig. Door de master ga je ook meer nadenken over: waar wil je je hard voor maken? Wat vind je écht belangrijk? Zo ben ik samen met Marloes Lambriex op ons afstudeerproject gekomen: It’s a small world after all.”

It’s a small world after all
“Het project is gericht op de bovenbouw van het primair onderwijs en bestaat uit drie delen. Eerst een voorles waarin kinderen zelf aangeven welke milieuproblematiek zij belangrijk vinden, en nadenken over hoe ze dat kunnen presenteren in een beleving. Op de projectdag maken ze die beleving samen met twee kunstenaars, waarna de ouders van die kinderen erdoorheen gaan. Als afsluiting kiest elk gezin een duurzaamheidschallenge die ze thuis twee weken lang zullen doen.”

Activistisch
“Ons project is enigszins activistisch. Al die softe manieren om mensen tot milieuvriendelijker gedrag te brengen lijken gewoon niet echt te werken; het mag wel wat steviger. We moeten iets met die aarde. De wereld wordt steeds kleiner, je merkt dat een probleem daar een heel groot probleem hier creëert, en andersom. Het is heel raar dat er honderden jaren geleden al gesproken werd over milieuproblematiek, en dat er nog steeds niet genoeg mee gedaan is. Het is belangrijk dat jong, oud, iedereen, zich meer bewust wordt van het feit dat we deze aarde met zijn allen hebben, en dat we daar zuinig op moeten zijn. Dan maar even niet op vakantie, dan maar even minder vlees eten. Ik denk dat bewustwording, en vooral liefde voor de natuur, een belangrijke basis is. En dat kunsteducatie en natuureducatie elkaar echt kunnen ontmoeten, veel meer dan nu gebeurt.”

Noodzaak
“Via kunst is het mogelijk om bepaalde onderwerpen aan te snijden op een diepere maar ook luchtiger manier dan bijvoorbeeld met een nieuwsbericht. Een van die onderwerpen is duurzaamheid. Mensen zijn misschien ook wel moe van het erover hebben, of vinden het vervelend om eraan te denken, omdat ze het gevoel hebben dat ze er zo weinig aan kunnen doen. Voor bepaalde onderwerpen kun je een beetje afgestompt raken, en met kunst maak je die weer voelbaar en tastbaar. Daarin zit de noodzaak van kunst: dat je de wereld blijft bevragen en onderzoeken. En dat je je blijft verwonderen, ook de mooie dingen blijft zien.”

Humans of the Arts
Aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten studeren zo’n 3.000 studenten en werken 900 medewerkers. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal. Die verhalen, of ze nu verbonden zijn met studie/werk of niet, staan centraal in Humans of the Arts. Interview: Koen Caris.