Eva Waanders

 ‘Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niks weet’ – Socrates

Na enkele jaren als muziekdocent voor de klas te staan, wilde ik meer dan reproductie bieden in mijn lessen. Ik wilde het ‘niet weten’ leren omarmen en als kans zien om ruimte te nemen en te spelen. Ik wilde mijn visie en projectleiderschap verdiepen om zo diverse doelgroepen te bereiken middels kunsteducatie. Want wat drijft een ander nu echt?

Tijdens de master heb ik nieuwe terreinen verkend. Ik heb een educatief lesontwerp gemaakt bij het thema ‘geurkunst’, ik schreef een literatuuronderzoek rondom co-teaching van muziek en ik deed een kwalitatief onderzoek naar interdisciplinaire kunsteducatie.

Het onderzoek naar de perceptie van kunst kwam terug in mijn filosofisch essay met de vraag ‘Wat maakt geluiden tot muziek?’. 
Mijn kunsteducatief project vond plaats in het voortgezet speciaal onderwijs. Dit is een plek met veel dromen, talenten en passie. Het doel van het project was middels filmeducatie een shortfilm te ontwikkelen voor en door de jongeren van de school. 

In al deze projecten is één gemene deler te vinden: passie, een persoonlijke urgentie die iedereen heeft. Ik ben van mening dat dit vuurtje in mensen polarisatie overstijgt en grote schoonheid kan bieden. Ik ga dan ook het kunsteducatief veld in met een ruimere blik, een grote dosis verwondering en een handvol prangende vragen.