Jordi Wolswijk

Jordi Wolswijk

Course
Design & Technology
Class
2018
Specialization

Video / Licht

Website
www.jordiwolswijk.nl
Email
mail@jordiwolswijk.nl

Durf nieuwe wegen te bewandelen en stappen te nemen om te zoeken naar wat het beste bij je past.

 

Er worden genoeg mogelijkheden aangeboden binnen de studie, je bepaald zelf je persoonlijke pad.

Een opleiding vormt je leven, zo ook mijn leven. Bijna vier jaar terug deed ik toelating tot de opleiding Techniek en Theater vanuit een technische lichtinteresse in de theaterwereld. In de afgelopen jaren ben ik mij door projecten en stages bij onder andere Rapenburg Plaza en de Münchner Kammerspiele steeds specifieker gaan richten op video.

Bij Rapenburg Plaza kwam ik erachter dat de kennis die ik in de eerste twee studiejaren heb opgedaan veel breder ingezet kan worden. De museale toepassingen gaven mij weer nieuwe impulsen om verder te zoeken naar de wereld die het beste aansluit bij mijn manier van werken.

Video trekt mij aan, omdat het een visuele vorm is waarin allerlei elementen samenkomen, waaronder licht, audio en beweging. De balans hiertussen kan dynamiek en vertellingskracht aan een voorstelling toevoegen. Dat maakt video tot een theatraal middel wat ingezet kan worden als extra diepere laag, een spel met perspectief, maar bijvoorbeeld ook als personage.

Door stages bij bedrijven en gezelschappen in de theater en musea sector heb ik een breed werkveld leren kennen om na mijn studie op videogebied in aan de slag te gaan. 

Volgend theaterseizoen begin ik als inspiciënt video bij Internationaal Theater Amsterdam (voorheen Toneelgroep Amsterdam). Daar hoop ik mij verder te ontwikkelen op videogebied en veel voorstellingservaring op te bouwen. Daarnaast trekken evenementen en het ontwerpen voor musea mij ook erg aan, dus probeer ik een balans te vinden tussen verschillende werkvelden.

Projects
  • Totem

WARTESAAL – Münchner Kammerspiele (Video) (2017) & TOTEM – Interfacultair AHK (Licht/Video) (2018)

Wartesaal
De voorstelling Wartesaal is gebaseerd op het tussen 1930 en 1939 verschenen boek Exil van de Duitse schrijver Lion Feuchtwanger. Exil (banneling) is het laatste deel van een trilogie over de politieke opkomst van het nazi-regime en de politiek vluchtelingen die dit met zich meebracht. Het verhaal blijkt een verhaal van alle tijden. Zie de invloed en toename van rechts-populistische partijen en de vluchtelingenstroom die ons op dit moment enkel nog maar in een soort meningsloze wachttijd gevangenhoudt: Wartesaal (Wachtruimte). Het stuk gaat over de keuzes die je kunt nemen om jezelf of anderen te redden.

Voor deze voorstelling heb ik het videosysteemontwerp verzorgt en de technische uitvoering, waaronder de videoprogrammering. In de voorstelling wordt veel gebruik gemaakt van live-camera op diverse projectievlakken.

Totem
Het Requiem van Gabriel Fauré is oorspronkelijk een dodenmis. Bijzonder aan deze versie is juist het optimisme en zachtmoedige karakter van het muziekstuk. De dood was voor Fauré geen pijnlijk einde, angst of laatste tocht naar de hel, maar juist een bevrijding. Een innerlijke rust. 

Deze manier waarop Fauré de dood benaderd is een uitgangspunt geweest om niet de dood, maar het leven centraal te stellen in onze versie van het Requiem. Het gaat om jezelf bevragen, het niet kunnen vinden van antwoorden, maar accepteren en rust vinden in de dingen om je heen. De cyclus van het leven. Je kunt niet tot de kern van je eigen bestaan komen, maar wel in rust de vragen accepteren die je tot mens maken. Niet de tekst, maar de muziek is leidend in de enscenering.  

De Bariton staat centraal. Hij wordt door het koor uitgenodigd om een ritueel te ondergaan. Een zoektocht naar zichzelf te starten om onderdeel te worden van de wereld van het koor. Het toevoegen van een extra muzikaal stuk tussen het Libera me en het In Paradisum (Het Totem) is een confrontatie met zijn eigen zoektocht. Een moment van verwarring waarin het koor hem heeft losgelaten om uiteindelijk acceptatie te vinden, te ontdekken dat hij zelf de regie over het leven in handen heeft en op die manier onderdeel kan worden van het mens zijn.  

Dit project was een gezamenlijk afstudeerproject samen met Thomas Boudewijn (Scenografie) en Ezra Bredius (Productie Podiumkunsten).

Scriptie: Theatrale videoperceptie 
In mijn scriptie heb ik onderzoek gedaan naar de ontwikkelingen van het medium video in het theater en de invloed van het gebruik van van video als visueel communicatiemiddel in onze hedendaagse multimediale maatschappij. De vele mogelijkheden van het gebruik van video in theater hebben mij de ogen geopend om actief op zoek te gaan naar manieren waarop video als extra laag meer toevoegt aan zowel de visuele vorm en inhoud van een theaterstuk of evenement.

Oedipus (2018) – Toneelgroep Amsterdam - Video
De bekendste tragedie van Sophocles in een nieuwe uitvoering door regisseur Robert Icke. Voor deze productie heb ik tijdens de montageperiode geassisteerd met de technische uitvoering van het video-ontwerp.   

Other Projects

Dromen (2015) - Licht
Dromen van de vierdejaars ATKA student Viktor IJdens gaat over een man die wil dromen, maar niet wil zijn. Voor zijn voorstelling heb ik het lichtontwerp en video gecreëerd en technisch uitgevoerd. In het lichtontwerp staat gevangen zijn tussen een droomwereld en werkelijkheid centraal. Twee grote contrasten in warme en koude lichtsferen die op een gegeven moment overvloeien in een mengeling van beiden. Totdat de realiteit uiteindelijk overblijft. Dit project was belangrijk voor mij, omdat ik hierin op kleine 

Trouwens (2016) - Licht
Mijn eerste locatievoorstelling. Dat brengt hele nieuwe uitdagingen en leermomenten met zich mee. Letterlijk alles moest op locatie aanwezig zijn en uitgedacht worden. Voor dit project heb ik daardoor zowel de volledige technische productie als het lichtontwerp op mij genomen. De bewegingsvoorstelling gaat over de keerzijde van trouwen. Hoe de bruiloft als symbool gezien wordt in verschillende culturen en hoe de verschillende opvattingen over trouwen onmogelijk met elkaar te mengen zijn. Beklemd zitten tussen twee culturen en uit de maatschappelijke druk proberen te ontsnappen. In dit project heb ik in licht gezocht naar contrasten, spanning in beelden en transformatie van de ruimte. Het gebruik van kleur maakte de ruimte kunstmatig. Daarom heb ik gekozen om vooral variatie aan te brengen in koude en warme lichtsferen en het belichten van delen van de ruimte of de gehele ruimte.

Veilig – Dolf Jansen(2016) - Video
De oudejaarsconference van Dolf Jansen was een van de eerste projecten waarbij ik puur als videospecialist werd gevraagd. We hebben gebruikt gemaakt van een short throw projectie op PVC doek. Uitdaging bij deze voorstelling was de zoektocht naar een abstracte weergave van de werkelijkheid. Het kernidee van de voorstelling is verwerkt in camerabeelden die als een security monitor tijdens de start van de voorstelling te zien zijn. Deze ontwikkelen zich tot abstractere vormen van veiligheid en het vinden van je persoonlijke gevoel van veiligheid. 

Oceanisch verlangen - Opera Forward Festival (2017) - Video
Oceanisch verlangen is een mini-opera over het verlangen naar liefde en het kiezen van je eigen pad. Deze voorstelling was onderdeel van het Opera Forward Festival 2017 en speelde zich af in het noodtrappenhuis van de Nationale Opera en Ballet Amsterdam. 

Het videosysteem bestaat uit 4 live camera’s en 4 projectievlakken die via een matrix systeem naar ieder projectievlak geschakeld kunnen worden.  Er werd gebruik gemaakt van voor opgenomen materiaal, live materiaal en speciale beeldeffecten. Voor iedere scene kon video letterlijk het perspectief van het publiek bepalen, aangezien er wanden in de zichtlijnen van het publiek stonden. Het videoconcept is gebaseerd op het idee van portals en een andere kijk op de ruimte.

Diploma-Uitreikingen Opleiding Techniek en Theater (2015 en 2016)
De diploma uitreiking van 2015 stond in het teken van koken. Met de eerste en tweedejaars is een kookshow ontworpen waarin de studenten onder leiding van een professionele kok in de keuken aan de slag gingen. Een voor een worden de studenten door presentator Thomas Bijsterbosch naar voren gehaald om met stage begeleiders te praten en voor opgenomen video instarts van medestudenten of begeleiders te bekijken. Dit werd vastgelegd in een live meercamera registratie die op schermen in de studio te zien was. In dit project heb ik de cameraregie gedaan, wat mij goed beviel. Hierdoor is mijn enthousiasme voor TV-producties en evenementen buiten theaterproducties ontstaan.  

Internship

Rapenburg Plaza
Rapenburg Plaza is een bedrijf wat zich focust op lichtontwerp en showcontrol voor de museale sector.  

Tijdens deze stage heb ik een heel nieuw toepassingsgebied van de theatertechniek leren kennen. Omdat tentoonstellingen voor langere tijd staan, je te maken hebt met gevoelige schilderijen en andere objecten, maar ook de doelgroep veel breder is, houdt je in het ontwerpproces en de uitvoering rekening met hele andere factoren dan in het theater. Projecten in deze stage waren o.a. tentoonstellingen in Het Scheepvaartmuseum, Het Nationaal Militair Museum, Het Nederlands Openluchtmuseum, Stadsarchief Amsterdam, Zaans museum, Groninger Museum en Naturalis. 


Münchner Kammerspiele
In mijn stageperiode bij de Münchner Kammerspiele heb ik meegelopen op de videoafdeling. Ik heb het Duitse maaksysteem en repertoiresysteem leren kennen en veel technische kennis op videogebied opgedaan. Tijdens deze stage heb ik naast assistentie bij repertoirestukken, de voorbereidingen en uitvoering voor de voorstellingen Luegen en Don’t Worry Be Yoncé gedaan. Dit beviel zo goed, dat ik daarna meer projecten alleen op videogebied ben gaan doen. Deze stage is een keerpunt geweest tijdens mijn studie van licht naar video.  

Back to list
Share