Ziggy Knel

Ziggy Knel

Projects
  • DYING DAYS

Dying Days

‘Ik voel vaak paniek over de toekomst’

Afstuderend acteurs Rosa Kreulen, Yara Brand en Ziggy Knel over Dying Days

Een komeet raast richting de aarde. Over drie weken sterft de mensheid uit. In Dying Days, de afstudeervoorstelling van Rosa Kreulen, Yara Brand en Ziggy Knel van de Amsterdamse Toneel&Kleinkunstacademie (ATKA), nemen drie jonge vrienden afscheid van het leven. Een verhaal over hopeloosheid, uit elkaar spattend van levensenergie.

Wat is in het kort het verhaal van Dying Days?
Rosa: ‘De wereld eindigt. Een allesvernietigende komeet stevent met moordend tempo op planeet aarde af. De mensheid heeft een houdbaarheidsdatum van nog maar drie weken. We ontmoeten drie vrienden in de laatste paar dagen van hun leven.’

Yara: ‘Cali, gespeeld door Rosa, wordt op haar 23ste verjaardag verrast door haar vrienden Nero, gespeeld door Ziggy, en Misja, gespeeld door mij. Ze belanden samen in een limbo van verjaardagsliedjes, brandende kaarsjes en steeds maar wensen dat het allemaal niet waar is.’
Ziggy: ‘Zonder toekomstperspectief of hoop op betere tijden houden ze zich vast aan elkaar. Ze proberen al protesterend afscheid te nemen van een leven dat nog maar net was begonnen.’

Rosa, jij schreef de tekst voor deze voorstelling. Wat inspireerde je daartoe?
Rosa: ‘Ik kreeg het idee vanuit mijn lievelingsnummer 5 years van David Bowie. In dat nummer beschrijft hij een straatbeeld nét na het moment dat de mensheid te horen heeft gekregen dat de wereld over vijf jaar vergaat. Een bizar en intrigerend stilleven van complete chaos en paniek. Dat vond ik heel mooi. Ik wilde dat beeld en gevoel vangen in een toneelstuk.’

Is er een overeenkomst met Don’t look up, de hitfilm op Netflix?
Rosa: ‘Don’t look up focust zich op het sociaal-maatschappelijke aspect van dealen met wereldproblematiek, en het collectief ontkennen ervan. Ik leg in Dying Days de aandacht op wat het voor mij, een jong mens, zou betekenen als ik geconfronteerd zou worden met een vervroegd slotakkoord.’

Wat zouden jullie zelf doen als je nog 3 weken te leven had …
Yara: ‘Ik zou willen dat ik alles zou doen wat ik ooit nog had willen doen. Maar ik denk eigenlijk dat ik het liefst bordspellen zou spelen met mijn vrienden en familie. En heel veel koken.’

Rosa: ‘Twee weken rondrennen als een bange rat. En me in mijn laatste dagen met mijn geliefden terugtrekken in de natuur. Niks origineels of nuttigs in ieder geval.’

Waar gaat de voorstelling voor jullie persoonlijk over?
Yara: ‘Voor mij gaat de voorstelling over “eindes”. En die herkennen we allemaal. Het uitgaan van een relatie, het uitkijken van een serie, het einde van een lange schooltijd. Ik ben soms zo gefixeerd op het nieuwe starten, dat ik vergeet dat de eindes net zo veel waarde mogen hebben. Dat ik daar ook bij stil kan en mag staan.’

Rosa: ‘Voor mij zijn thema’s als afscheid, vriendschap en zingeving belangrijk. Samen hebben we het er vaak over dat de voorstelling eigenlijk gaat over afstuderen. Ik vind dat een mooie vergelijking. Sinds mijn afstuderen een feit is, voel ik vaak paniek over de toekomst, het grote onbekende. Het einde en dat dat einde tegelijkertijd een nieuw begin is. En dat het allemaal, onveranderlijk op je afstormt.’

Dus het gaat niet over de klimaatcrisis?
Rosa: ‘Ik vind het een vanzelfsprekende plicht om me te verhouden tot de huidige klimaatcrisis en daar een verantwoordelijkheid in te nemen. Omdat ik deel uitmaak van de jonge generatie, maar ook omdat ik theater maak en daarmee een podium krijg om iets te zeggen. Ik denk zeker dat Dying Days het publiek doet herinneren aan de ernst van de klimaatcrisis, hoewel het niet nadrukkelijk wordt benoemd. Het gaat bij ons vooral om de onmacht die mensen voelen om écht iets teweeg te kunnen brengen.’

Dat klinkt deprimerend. Kunnen we niets teweegbrengen?
Rosa: ‘Jawel, maar vaak heb ik het gevoel dat we allemaal maar naar onze eigen navel staan te schreeuwen. In plaats van dat we samen ook echt iets oplossen. Misschien is dat een beetje een deprimerend perspectief, iets wat ik deel met mijn generatie. Ik geloof wel echt dat een beter klimaat bij je eigen handelen begint. Maar soms is het lastig om daar dan ook het resultaat van terug te zien.’

Met welk gevoel hopen jullie dat je publiek de voorstelling verlaat?
Rosa: ‘De voorstelling gaat over hoop, vriendschap en de grootsheid van de kleine
mens. Ik hoop dat het publiek kan lachen om wat wij allemaal maar doen de hele tijd. Over hoe dat zowel treurig, grappig, gestoord als hoogstnoodzakelijk is.’
Yara: ‘Ik wil dat ons publiek met een gevoel van hoop de voorstelling uit loopt. Maar toch ook met iets meer angst over de klimaatcrisis. En de strijdlust om die te stoppen.’
 

Dying Days is een afstudeervoorstelling van Rosa Kreulen, Yara Brand, Ziggy Knel (ATKA) en Asun Gaaikema, Hessel Hilgersom (Design & Technologie).
 

Tekst en interview: Petra Boers - Buro Vonkstof

Fotografie: Bart Grietens

 

Back to list
Share