Onderzoekers: Emiel Heijnen en Nadieh Graumans-Tighelaar, mmv Melissa Bremmer
In samenwerking met DOX, Kunstloc Brabant en Academie voor Theater van Fontys Hogeschool voor de Kunsten

Welke theatrale vormen vinden we buiten de gevestigde theaterinstituten en hoe zouden die ons theateronderwijs kunnen inspireren? Deze vraag vormt het uitgangspunt van Nieuwe Canons, een onderzoek dat vormgegeven is als professionaliseringstraject voor theaterdocenten. Gedurende een half jaar werkt een gemengde groep van circa 16 theaterdocenten samen. Tijdens bijeenkomsten maken zij kennis met de uitgangspunten van Authentieke Kunsteducatie en Teacher as conceptual artist, waarmee ze experimenteren tijdens theatrale oefeningen en bij het maken van vernieuwende lesontwerpen. De zelf ontworpen lessen worden steeds getest in de eigen praktijk, gedocumenteerd en geëvalueerd. Het professionaliseringstraject wordt afgesloten met een gezamenlijke artistieke presentatie voor publiek. Deze presentatie vormt een levendige staalkaart van de meest aansprekende theatrale experimenten die die deelnemers gedurende het traject ontwikkeld hebben. Het onderzoek brengt de (leer)ervaringen van de deelnemers in kaart: Wat zijn hun ervaringen met authentieke kunsteducatie, en in hoeverre bieden de concepten authentieke kunsteducatie en Teacher as conceptual artist theaterdocenten handvatten om hun lespraktijk te vernieuwen en hun kunstenaarschap en docentschap te integreren?

Naar aanleiding van haar masteronderzoek ontwerpt en onderzoekt Nadieh Graumans-Tigchelaar een nieuwe gesprekstechniek waarmee zij de esthetische ervaring van basisschoolkinderen bij een muziektheatervoorstelling wil nabespreken. Uit het gedane onderzoek bleek dat een esthetische ervaring is opgebouwd uit verschillende elementen: verbeelding, verbinding, emotie en wereldbeeld. Er werd d.m.v. verschillende gesprekstechnieken uit de filosofie en beeldende kunst met kinderen gesproken over deze elementen, echter bleek er niet één techniek te zijn waardoor kinderen werden uitgedaagd over de volledige ervaring te spreken. Er werd voornamelijk gesproken over verbeelding en wereldbeeld, emotie en verbinding bleven achter.
In dit vervolgonderzoek ontwerpt Nadieh een nieuwe gespreksmethode, die wordt samengesteld uit de krachtigste elementen van de Methode van Barrett en het Socratisch gesprek. Tijdens dit ontwerponderzoek wordt empirisch onderzocht of de nieuwe techniek geschikt is om in groepsverband met kinderen te praten over verbeelding, verbinding, emotie en wereldbeeld naar aanleiding van een voorstelling. Doel van het onderzoek is het ontwikkelen van een krachtige, laagdrempelige gespreksmethode die groepsleerkrachten zélf eenvoudig in kunnen zetten om leerlingen n.a.v. het bezoek aan receptieve kunst uit te dagen op een meer persoonlijk niveau over hun ervaring te praten.

De resultaten van het onderzoek gebruikt Nadieh veel in haar huidige werkzaamheden. Zo wordt de ontwikkelde gespreksmethode gebruikt bij lessen waarin studenten Acteur van de Podiumacademie (ROC van Twente) theater leren nabespreken en kennismaken met het ontwikkelen van educatiemateriaal.

- Graumans-Tigchelaar, N. (2022). Film kijken met kleuters. Kunstzone, 22(2), 14-15.
- Graumans-Tigchelaar, N. (2021). Podcast Theater nabespreken met kinderen. Amsterdam. NL: Lectoraat Kunsteducatie
- Graumans-Tigchelaar, N. (2021). Er liepen mieren in mijn buik. Kunstzone, 20(2), 55-57.
- Graumans-Tigchelaar, N. (2020). Er liepen mieren in mijn buik. Amsterdam. NL: Lectoraat Kunsteducatie, Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.