Iris is aan het werk gegaan door in de ladekast te gaan zoeken naar mogelijkeinspiratiebronnen. Een boek met Aziatische plaatsjes boeide haar zeer. Zij begon met het tekenen van hoeden die de (Chinese) arbeiders dragen op de rijstvelden. (Ze vertelde me ook dat met name Koreaanse beelden- onderwerpen haar interesseren) Het gehele project bleef ze vrij monotoon doorgaan met wat ze begonnen was. Het werken met detail vertelde ze, vond ze heerlijk. Het ontdekken van naaigereedschap om daar mee een werkstuk te maken vond ze heel leuk. Dat ze het niet af hoefde te maken en dat het om het proces ging was voor haar heel duidelijk.

"Ik heb geleerd hoe je technologie in kleding kan stoppen"

"Ik heb ervaren dat een begin van een project moeizaam gaat"

"Ik heb gezien dat iedereen iets anders heeft gemaakt dan anders"

''Ik heb gemerkt dat ik kleding maken heel leuk vind"

"Ik heb geleerd dat je bij BV niet alleen maar knutselt, maar dat je ook foto's kan maken of dingen kan opzoeken"

"Ik heb geleerd dat je met BV ook Politieke kunst kunt maken"

'Ik heb beleefd dat het heel fijn is dat je je eigen keuzes kunt maken"

"Ik heb ook geleerd dat als je achter je eigen werk staat je met plezier werkt"

I. heeft tijdens dit proces alleen gewerkt. Uit zijn evaluatie bleek ook dat hij dat prettig vind. Hoe is het gegaan bij I? Hij had bij de begin opdracht (neem iets persoonlijks mee vanuit huis) een zonnebril meegenomen die op een vakantie in Israël had aangeschaft. Hij begon daarna met het tekenen van deze zonnebril en een globe.

Ik vond dat als docent intrigerend. Uit zichzelf deed hij daarna zijn echte bril (met glazen af) om deze voor zich te houden en dan foto’s te nemen. Zo kan je als je foto’s bekijkt door zijn bril heen kijken. Daarna ging hij werkstukken fotograferen van leerlingen waar hij gebruik maakte van perspectief: groot – klein