#Team2 | Jacopo Grilli

Academie van Bouwkunst Stedenbouwkundig ontwerper | beeldend kunstenaar 

Verbeelding als instrument voor een visuele ontdekkingstocht

Ik geloof sterk in de kracht van de verbeelding als kracht voor verandering. Ik werk aan een methodologie waarbij verbeelding wordt beschouwd als middel voor een visuele ontdekkingstocht voor de toekomst van de Human Habitat en de samenleving. Met positieve scenario's voor de toekomst van onze steden wil ik de maatschappij inspireren en uitnodigen daar een positief beeld van te scheppen. 

Basaal menselijk gedrag als uitgangspunt
Human Habitat is een visueel onderzoeksproject dat basale menselijk gedrag in de toekomst als uitgangspunt neemt voor het visualiseren van metadesign in een denkbeeldige en vervolgens reële stedelijke context. Het menselijke gedrag voor de toekomst van de stad waar ik nu naar kijk, zijn; ontmoeten, reproduceren, bewegen, geloven, leren en zich handhaven. Elke handeling wordt visueel onderzocht als ruimtelijk ideaal en getest in een realistische context.

Imaginatieve design
Ik hoop door het Art & Society-programma helderheid te krijgen in de methodiek imaginative design, zodat ik zelfstandig kan werken en me professioneel en artistiek kan ontwikkelen. Het is een geweldig kans om met verschillende kunst- en uitvoerende disciplines samen te werken. Ik denk dat dit ten goede komt aan het werk van iedereen die open staat voor discussies en co-creatie. Ik wil dit onderzoek naar een hoger niveau tillen en na het pilotproject in de Cultuur Club wil ik dit idee voorleggen aan verschillende fondsen voor financiële ruimte om meer middelen te kunnen inzetten.

Interview met Jacppo

Er leven enorm veel mensen in de stad en dat worden er in de toekomst alleen maar meer. Steden zouden dus geweldige plekken om te wonen en te leven moeten zijn maar dat is niet altijd het geval, vindt schilder en stedenbouwkundige Jacopo Grilli (30). De alumnus van de Academie van Bouwkunst probeert daarom met een combinatie van schilderkunst, urban design en – het belangrijkste element – verbeelding de stad van de toekomst vorm te geven. 

Human Habitat heet zijn project. ‘De stad is onze habitat geworden, onze nieuwe natuur’ zegt Jacopo. ‘Dus is het raar dat steden niet bij de menselijke natuur passen. Om dat voor elkaar te krijgen is meer nodig dan bijvoorbeeld bomen planten, het gaat om een andere manier van nadenken over urban design. Als we de stad menselijk willen maken, moeten we dat doen met wat ons menselijk maakt: onze emoties.’ 

Maar emoties kan je niet in kaart brengen, dus onderzoekt Jacopo ze met zijn verbeelding. ‘ We wonen in steden, ontmoeten er elkaar, leren van elkaar. Dat zijn kerngedragingen van mensen en daar horen emoties bij. Daar onderzoek ik er elk half jaar een van en test de uitkomst in een of twee steden tegelijk. Hoe ontmoeten we elkaar bijvoorbeeld over honderd jaar? Ik bedenk daar een ideaalbeeld bij en baseer er een schilderij op.’ 

Voor zijn project gebruikt Jacopo niet enkel zijn eigen fantasie. Op het imaginarium, een ringvormig doek, laat hij vreemden en vakgenoten hun emoties uiten op het lege canvas dat hen omringd. ‘Ik ben geen acht jaar oud meer dus ik kan minder goed verbeelden dan vroeger. Daar is het imaginarium voor: ik laat anderen hun fantasie verbeelden en gebruik die fantasie voor mijn project.’ 

Uiteindelijk zal Human Habitat leiden tot twee exposities – een in Amsterdam en een in Jacopo’s geboortestad Milaan - zodat hij vergelijkingen kan maken en kan putten uit een breder resultaat.  Tot het zover is voelt hij zich in de Culture Club als een vis in het water. ‘Dit is een interdisciplinaire omgeving en ik zie mezelf ook als interdisciplinair. Soms kan ik mezelf het best uitdrukken met een lied, een andere keer met een schilderij of een gebouw. Zonder de invloed die mijn teamgenoten op me hebben had ik nooit het imaginarium bedacht. In de Culture Club komt alles samen en zo leren we van elkaar.’  

(door: Sjoed Ponstein)

Delen