De tweede editie van het Artist in Residence-programma Training the Future: Context, Difference and Awareness in Dance Education vindt plaats van 2 tot 6 september 2019. Studenten en docenten van de opleidingen Expanded Contemporary Dance, Modern Theatre Dance en Urban Contemporary nemen deel aan dit evenement, dat wordt gecureerd door Bojana Bauer en Angela Linsen. Er zal ook een beperkt aantal studenten van andere ATD-opleidingen deelnemen aan het open programma met  workshops, debatten en performances, dat ’s middags en ’s avonds zal plaatsvinden. 

Tijdens deze tweede AIR-sessie ligt de focus op agency (zelfbeschikking, handelingsvrijheid). In hoeverre gaat het in dans om agency? En wat kunnen we door middel van dans leren over agency in het algemeen?

De aanpak is drieledig.

Als eerste benaderen we het begrip agency als een subjectief zelfbewustzijn dat nauw verwant is aan het ervaren van beweging en actie. Hoe manifesteert zich het zelfbewustzijn vanuit de verschillende, maar onderling gerelateerde ervaringen van initiatie, beheersing, auteurschap of eigenaarschap van iemands bewegingen en handelingen? Wanneer het zo is dat deze aspecten van belichaamde subjectiviteit al van kinds af aan integraal deel uitmaken van de ontwikkeling van ieder individu, juist in verschillende ‘dance practices’ en somatische technieken wordt hier specifieke aandacht aan geschonken. We willen proberen het waarom te begrijpen en in welke mate dat zo is. Is het zo dat de focus op het geven van aandacht, perceptie, gevoel en beïnvloeding, die kenmerkend zijn voor deze ‘dance practices’ bijdraagt aan het vermogen aan het vormgeven van ‘agency’ van de danser? Zal de potentie van de danser om zich vrij en autonoom te bewegen toenemen. En als dat inderdaad zo is, hoe wordt dat dan bereikt en welke persoonlijke, subjectieve en relationele processen zijn er in het geding? Over wat voor persoonlijke agency hebben we het hier? En welke invloed heeft die op dans en choreografie?

De tweede benadering, die direct gerelateerd is aan de eerste reeks vragen, is gericht op de status en de rol van de danser in de huidige professionele danssector. De hedendaagse danspraktijk – die je open of ‘geëxpandeerd’ kunt noemen – is  zowel rijk, divers en verbijsterend veeleisend. De lijst van mogelijkheden voor dansers - en de verwachtingen en eisen aan hen - is heel lang; het moeten beheersen van vele uiteenlopende dansstijlen en lichaamstechnieken; het overstappen van de ene artistieke en culturele wereld naar de andere; ook moeten kunnen zingen en spreken en kunnen optreden in verschillende ‘settings’ - van podia tot musea naar site-specifieke voorstellingen. Hoe kan een danser zijn of haar persoonlijke en artistieke agency vinden in een omgeving die hem of haar makkelijk kan onderwerpen aan neoliberale werkomstandigheden? Moeten ze flexibel zijn, kunnen multi-tasken, zich aan iedere omstandigheid kunnen aanpassen en… uitgeput zijn? Waar is het positieve potentieel om persoonlijkheid en gemeenschapszin te ontwikkelen? Hoe vind je je artistieke stem en maak je keuzes? Wat zijn de gevolgen van de keuzes die we maken en hoe gaan we daarmee om? Hoe vinden dansers werk of maken ze een keuze voor het soort werk dat ze willen doen? Hoe creëren ze een gevoel van agency in een artistiek proces? Hoe worden ze onderdeel van en verhouden ze zich tot de verschillende choreografische idiomen, van de kunstenaars met wie ze werken? 

Last but not least kijken we naar agency als een maatschappelijk-politiek concept dat zowel op het individu als op het collectief van toepassing is, en die de mogelijkheid om autonoom en vrij handelen in relatie tot maatschappelijke en politieke structuren definieert. In deze context kun je veel dansvormen begrijpen als een mogelijkheid om vorm te geven aan de agency van de dansers in relatie tot historische lotsbepaling, toegekende posities en identiteiten, onderdrukkingsstructuren en dominantie. Hoe kunnen dansgemeenschappen en collectieve agency in gezamenlijkheid ontstaan? Hoe kunnen de mogelijkheden van emancipatie door dans worden vormgegeven? Hoe komt de relatie tussen die dansvormen en de institutionele en economische toe-eigening tot stand?

De deelnemers zullen zich een week lang met deze vragen bezighouden in een rijk programma van workshops, debatten en performances. 

We zijn heel blij de volgende gasten, collega-kunstenaars en denkers aan te kondigen:

Bertha Bermudez, Benji Hart en Romain Bigé & Antonija Livingstone

Zij zullen een week lang de workshops leiden en ervaringen delen uit hun artistieke praktijk en onderzoek. Op verschillende manieren zullen we inzichten verwerven over en nieuwe perspectieven krijgen op onze vraag van de week. 

- - -

Workshops:

Performance as Protest / Protest as Performance
by Benji Hart

Benji Hart is an author, artist, and educator from Amherst, MA, living in Chicago. The writer behind the blog Radical Faggot, their commentary has been published at Teen Vogue, The Advocate, The Chicago Reader, and others. Their solo performance piece Dancer As Insurgent, which explores voguing as a practice of Black queer resistance, was featured at CA2M (Madrid), and the Jane Addams Hull-House Museum (Chicago). Their current project, World After This One, examining the myriad ways Black art forms rely on the materials of the present to construct liberated futures, premiered at BRIC (New York), and is still in progress.They have held residencies with the Rauschenberg Foundation, the Arcus Center for Social Justice Leadership, and are the recipient of the 3Arts Award in the Teaching Arts.

Vandalism [ répertoire & exploration ]
by Romain Bigé & Antonija Livingstone 

Romain Bigé, PhD, digs, writes about, curates, and improvises dance and philosophy. Lives and teaches nomadically in and out of Paris, Europe.Fell in dance in North America with Steve Paxton, Lisa Nelson, Nancy Stark Smith, Matthieu Gaudeau, and many others. And investigates the somatopolitical potentials of dance for mobilizing sensitivities to other critters. 

Antonija Livingstone ( CA/DE)
Operates at the intersection of performance & plastic arts practice. Graced by a self-directed non- institutional education with choreography and performance studies, her outlook is informed by her family of geologists living in nomadic gold mining camps in the Yukon. Kinship with the elements. Exploration. Affection for the makeshift. Formerly, as a dancer choreographer working most extensively with Meg Stuart / Damaged Goods as well as in a variety of projects with Benoit Lachambre: Recently, as an Associate Artist at Ménagerie de Verre, Paris and Darling Foundry Montreal 2018; curating, coaching, creating new sculptural works. Her body of work includes a decade devoted to creating, producing and touring a series of co-authored feminist performance installations including : Culture Administration & Trembling with Jennifer Lacey, Stephen Thompson, Dominique Petrin, Supernatural with Simone Aughterlony and Hahn Rowe, les études ( hérésies 1-7) with Nadia Lauro and CHAUD collection 20 with Mich Cota. She coaches performance practice and facilitates workshops at École Supérieur Nationale de Paysage, Versailles, EXERCE CCN Montpellier, MDV, Paris, DOCH, SE Impulstanz,AT Movement Research, NYC, PACAP Forum Danca PT, HZT Berlin, Lovein and other hives. 

Public Programme: 

We are not moving, we are being moved
HALf6 moderated by Bojana Bauer with Romain Bigéand Antonija Livingstone 
September 3 & 4 - 17.30 Central Hall ATD

What can dance do to limit environmental catastrophe? Everything. During our Half 6 conversation with Romain Bigé and Antonija Livingstone, we will take this bold idea seriously. Beware, we won’t be commenting dance pieces that are about ecology, and we won’t be discussing how to lower the carbon foot-print of dance industry. Instead we will try and find out how dance practices can help us redefine the very idea of what is « human » and its relation to other earthlings. We’ll consider dance as a precious space of experimentation in which we can try and disturb anthropocentric ideas of personal and collective agency. We’ll procede by asking a couple of simple and at the same time difficult questions: Who is moving? Am I moving, or am I being moved? Through different answers to these questions, we’ll try and embrace a multi-focal and multi-agent perspective of ourselves and of the world. In other words, through dance we will try and reach a shift in thought that makes the survival of our world imaginable. 

Dancer As Insurgent - A Performance by Benji Hart 
September 5 - 19.30 Theaterzaal ATD

Dancer As Insurgent explores the dance form of vogue as a tool for radical social transformation. Through improvised movement and original spoken word, the piece traces the form’s roots back to its inception in Riker’s Island prison, grounding it in a history of queer struggle, and insisting that vogue is not only a source of individual empowerment, but a portal for revolutionary social and political reimaginings.