Authentieke kunsteducatie wil een relatie leggen tussen het schoolcurriculum en de wereld daarbuiten. De kracht
van authentieke kunsteducatie is dat zij tracht betekenisvolle verbindingen te leggen tussen wat leerlingen in hun vrije tijd aan kunstbeoefening en kunstbeleving doen en het domein van de experts en de vakdisciplines. En het is niet alleen een didactisch concept, het daagt docenten ook uit om realistische leeromgevingen te ontwerpen waarin zowel de professionele kunstwereld als de populaire (beeld)cultuur van de leerlingen vertegenwoordigd is. Emiel Heijnen heeft in zijn proefschrift Remixing the Art Curriculum de sociaalculturele contexten, waaruit populaire beeldcultuur en kunst ontstaan, toegevoegd aan de inhoudelijke uitgangspunten van authentieke kunsteducatie. In een uitgebreid ontwerponderzoek ontwikkelde hij een didactisch model dat docenten en ontwikkelaars richtlijnen biedt voor het ontwerp van innovatief (beeldend) kunstonderwijs waarin populaire cultuur, actuele kunst en maatschappelijke thema’s geïntegreerd aan de orde komen.

Heijnen, E. (2016). Een nieuw model voor authentieke kunsteducatie. In A. Neele, M. Tal, R. Kox, V. Meewis, L. van den Bulk (Eds.), Een kleurrijke basis: Ontwikkelingen en trends in het cultuuronderwijs. LKCA, Utrecht.