AlumniAvond #4 - Technologie & Kunsteducatie

Who’s afraid of technologie en kunsteducatie? Een terugblik op AlumniAvond #4 door Laura Bolscher. 

We vroegen ons af hoe technologie echt relevant kan zijn voor kunsteducatoren. Hoe het, zelfs wanneer je er een grote afkeer van hebt, er toe gaat doen. We vonden voorbeelden waarbij technologie leerlingen dichter naar zich toetrekt, het onmogelijke toch mogelijk maakt en problemen aankaart. De voorbeelden verbaasden ons, maakten ons aan het lachen en zetten ons aan het werk. Deze vierde AlumniAvond toonde aan dat we er gewoon niet omheen kunnen, om die technologie.

De avond werd afgetrapt door Jilt van Moorst en Nikki van Sprundel die vertelden over de VR Academy. Op deze manier maakten we kennis met wat een van de buren op het Marineterrein, een plek waar heel veel gebeurd. De VR Academy is een zijtak van de filmacademie waar de expertise in visual effects en immersive media wordt ingezet om samen te werken met zowel de Academie van Theater & Dans als de Academie van Bouwkunst of de Reinwardt Academie. Samenwerkingen die binnen de AHK niet vanzelfsprekend, maar heel welkom zijn. Zij gaven het stokje door aan een gastdocent Kuba Jekiel. Kuba werkt met het programma Gravity Sketch. Een programma waarin hij samen met studenten in VR een omgeving bouwt waarin zij elkaar tegenkomen en de mogelijkheden de ruimte te ontwerpen onbeperkt zijn. We keken mee terwijl Kuba live een omgeving ontwerpt op het scherm of helpen hem via de VR bril en joysticks. Wil je ook samenwerken met de VR Academy? Neem contact op!

Meldrid Ibrahim (Alumni 2022) stelde ons de vraag wat onze meest intieme eerste herinnering is aan technologie. Vervolgens vraagt ze ons waar we AI in ons eigen leven tegenkomen: op ontelbaar veel plaatsen. Dan laat ze ons ervaren hoe objectief het internet is: “Zoek op het woord ‘oma’ in google images. Welke beelden krijg jij te zien? En lijken deze beelden op een echte oma?”  Met Meldrid’s voorbeelden en vragen ontwikkelen we in een half uur een meer  kritische blik op technologie. Haar verhaal toont aan dat we echt niet om technologie heen kunnen ook al hebben we er een afkeer voor. We moeten ons er als kunsteducatoren wel mee bezig houden op weg naar oplossingen om in deze niet zo inclusieve en objectieve maatschappij wel voor een inclusieve, objectieve technologie te kunnen zorgen.

Deborah Vergeest (Alumni 2022) sluit de avond af met een inkijkje in haar onderzoek naar het invoelbaar maken van programmeren. Ze spreekt over het voorbeeld van design studio Moniker die een groep mensen met een geel, blauw of rood hesje programmeert. Met onze handdoeken bij de hand worden we vervolgens zelf door Deborah geprogrammeerd. We moeten steeds zo ver mogelijk bij elkaar vandaan gaan liggen op het strand, de open ruimte voorin het lokaal. Met twaalf handdoeken ligt het hele strand vol. We liggen super dicht tegen elkaar aan maar wel allemaal op een gelijke afstand van elkaar. Deborah heeft programmeren voor ons invoelbaar gemaakt. Wanneer de borrel begint spelen we nog even verder met de tekenmachines waarmee we de parasols voor op het strand kunnen maken.

OPROEP!

Tot zover deze poging om een avond vol interessante voorbeelden en gesprekken beknopt samen te vatten in een verslag, voor wie later wil teruglezen over de vierde AlumniAvond. Deze poging staat zeker open voor verbetering dus denk jij bij de volgende avond, zo’n blog schrijven dat wil ik wel, laat het ons alsjeblieft weten. Ook wanneer je tips hebt voor ons als organisatie, er een thema is wat echt besproken moet worden of wanneer jij op Alumni Avond #5 - gepland op vrijdagmiddag 24 maart vanaf 16:30u - zelf iets wil vertellen. Neem contact met ons op via gabriela.acostacamacho@ahk.nl .

Delen