Nathalie Roos

Ik heb gekozen voor de master Kunsteducatie om mijn interesse in kunst, antropologie en educatie met elkaar te combineren. Vandaar de keuze voor mijn onderzoek. In dit onderzoek stel ik mijzelf de vraag wat de toegevoegde waarde is van de antropologie aan de hedendaagse kunsteducatie, waarin hedendaagse kunst en maatschappelijke ontwikkelingen centraal staan en uitgegaan wordt van de leefwereld van de leerling. Hedendaagse kunst vertelt ons over cultuur, identiteit en actuele maatschappelijke ontwikkelingen. Zij toont ons een venster op de wereld, waarin wij ons eigen beeld van de wereld kunnen bevragen. Zodoende is hedendaagse kunst een bron van (antropologische) informatie.

Kennis van de antropologie is mijns inziens dan ook noodzakelijk voor het duiden van actuele kunst. Hedendaagse kunst kan niet enkel beschouwd worden aan de hand van vorm- en stijlkenmerken. Of op basis van geschiedkundige vergelijkingen. Hedendaagse kunst vertelt ons over de wereld waarin wij nu, op dit moment, leven en laat ruimte voor eigen interpretatie. Deze ruimte geeft docenten en leerlingen de kans te reflecteren op hoe zij de wereld ervaren.

Mijn plannen voor de toekomst: het uitbouwen van mijn lessenserie, onderzoek doen, community arts projecten opzetten en een lange, verre reis maken om bij te komen!

Project Blacklight

Naar aanleiding van de vraag vanuit het Holland Festival om een educatief project op te zetten bij een van hun voorstellingen heb ik samen met studente Sanne Wichman project Blacklight opgezet. In dit project werken leerlingen van de Jeugdtheaterschool Zuidoost en dak- en thuisloze bezoekers van Inloophuis Makom samen aan het maken van een serie korte performances over dakloosheid, migratie en racisme.

Het project is geïnspireerd op het werk van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar Brett Bailey, die dit jaar in het Holland Festival staat met Exhibit B, een installatie over de geschiedenis van het Europese racisme, de exploitatie van Afrika en de huidige problematiek van immigratie en uitzetting. Deze thema’s worden in de voorstellingen vertaald naar de Amsterdamse context. De verhalen van de dak- en thuisloze migranten van Makom dienen als inspiratiebron voor de performances, die actuele, vaak onderbelichte kwesties aan de kaak stellen.

Ik kijk terug op twee intensieve jaren, waarin ik ontzettend veel geleerd heb over hedendaagse kunst, educatie en projectleiderschap en waarin ik mijn interesses op het gebied van kunst, antropologie en educatie heb kunnen verenigen. Hoogtepunten voor mij zijn het lesgeven aan studenten van een kunstacademie in Katutura, Namibië; het afronden van mijn onderzoek en mijn deelname aan het onderzoekscongres FormerWest in Berlijn. Tijdens dit congres kreeg ik, samen met drie medestudenten en 150 internationale
kunststudenten, een Learning Place aangeboden bestaande uit workshops, seminars en lezingen over onder andere de (kunst)wereld na 1989, culturele theorieën en cosmopolitanism. Een geweldige ervaring.