Sanne Wichman

Mijn insteek bij de start van de master Kunsteducatie was het verbinden van werkvelden en het vergroten van mijn expertise. De studie heeft me de ruimte gegeven om mijzelf veelzijdig te ontwikkelen, inzicht te krijgen in het werkveld en mogelijkheden te ontdekken voor krachtenbundeling.

‘Unafraid to keep exploring and grateful to reach beyond borders.’

Samenwerking tussen professionals en amateurs

Geïnspireerd door theoretische verdieping, heb ik in een stage onderwijskunde en vakdidactiek een lessenserie voor Kunst Algemeen ontwikkeld en toegepast op de middelbare school waar ik het vak (kunst)dans doceer. De werkwijze van het direct in de praktijk brengen van de studie, het verbinden aan je eigen kennis en zo je werkveld te verruimen waardeer ik enorm.

Het verbinden van werkvelden komt tot uiting in mijn danspraktijk. Steeds meer disciplines worden gebruikt in dansvoorstellingen en de grenzen tussen amateur en professional veranderen. Samenwerking tussen professionals en amateurs was het uitgangspunt voor mijn literatuuronderzoek; verder kijken dan mijn eigen horizon, amateur zijn in een andere discipline. Het interdisciplinair artistiek project was zo’n moment, daarbij gingen we samen ontdekken en op zoek naar een vorm om de betekenis ervan te verbeelden.

Een echte uitdaging was het kunsteducatieve project. Na een vraag van het Holland Festival om een educatief project te ontwikkelen naar aanleiding van de installatie ‘Exhibit B’ van Brett Bailey, ging ik samen met studiegenoot Nathalie Roos aan de slag. We ontwikkelden ‘Project Blacklight’; samen met dak- en thuisloze bezoekers van Inloophuis Makom creëren en presenteren leerlingen van Jeugdtheaterschool Zuidoost locatieperformances over dakloosheid, migratie en racisme. De verhalen van de ‘Makommers’ dienden als inspiratiebron voor de performances, die actuele, vaak onderbelichte
kwesties op artistieke wijze aan de kaak stelden.

Samen met studiegenoot Laura Kool kon ik een bijdrage leveren aan het promotieonderzoek van Carolien Hermans. We hebben een reeks dans- en bewegingstrainingen gegeven aan jongens met een stoornis in het autistisch spectrum op de Van Detschool in Amsterdam. We bestudeerden het effect van deze trainingen op hun vermogen tot kinesthetische communicatie. Aansluitend ben ik voor mijn kwalitatief empirisch onderzoek teruggegaan naar de opleiding waar ik zeven jaar geleden begon, Moderne theaterdans aan de Theaterschool.

Daar heb ik studenten geïnterviewd om inzicht te krijgen in hun ervaring met en perceptie van kinesthetische empathie bij het aanleren van een dansfrase. Mijn inzicht in het algemene kunst(werk)veld verruimt zich. In toenemende mate hecht ik waarde aan het creatieve en het communicatieve in kunst(educatie). Ik wil ontdekken, niches vinden, samenwerken en van elkaar leren. De master
kan een opstapje zijn om met nieuwe inspiratie een boeiend, bewogen en betekenisvol pad in te slaan.