Over muren en andere vrijheden
De Haarlemse koepelgevangenis is al meer dan 100 jaar een introvert en gesloten bolwerk. Met mijn afstudeerproject wordt het gebouw en het terrein teruggegeven aan de stad. Als nieuw stadspark voor Haarlem. En met een muziekprogramma dat aansluit bij de ambities van Haarlem en dat haar identiteit als popstad versterkt. Bovendien doet het ontwerp recht aan de architectonische en cultuurhistorische betekenis van het gevangeniscomplex.
Verbinding met buitenwereld
In mijn zoektocht naar de betekenis van dit bijzondere en ideologische koepelterrein heb ik zowel Haarlemmers, omwonenden, beleidsmakers, monumentendeskundigen en vele andere experts betrokken. Hierdoor heb ik een gefundeerd ontwerp kunnen maken en een programma die past in de context. Dit proces was noodzakelijk en stelde mij in staat een goed ontwerp te maken die aansluit bij de stad Haarlem en recht doet aan de cultuurhistorische betekenis van het gebouw.
Verdere ontwikkeling
Deze veelzijdige benadering - met harde en zachte facetten en op alle schalen - heeft mij in staat gesteld een relevant ontwerp te maken die én voor de stad én haar bewoners én voor het gebouw een nieuwe betekenis te geven aan dit unieke terrein. Deze benadering stelt mij in staat in mijn rol als architect relevant te zijn, voor vanadaag én voor de toekomst.
Aanbevelingen
Marcel van der Lubbe, ANA architecten: Annette laat met haar project voor de Koepelgevangenis in Haarlem zien hoe ontwerpend onderzoek kan bijdragen aan het formuleren van antwoorden op complexe stedelijke vraagstukken. Zij zet daarbij de bestaande conditie centraal. Annette wil weten hoe waarde gevonden kan worden in datgene dat al aanwezig is en hoe deze waarde zichtbaar gemaakt en ervaren kan worden. Dat tekent haar als ontwerpster: Annette koppelt haar liefde voor het vak en haar hoge ambities aan de voorwaarde om relevant te zijn. Relevant voor de stad en voor haar bewoners en bezoekers, voor de plek en haar gebruikers. Relevant voor de geschiedenis en de toekomst.
Bart Bulter, bulter architecten: Een van de meest opvallende onderdelen van het afstuderen is de eigen positionering van de ontwerper. Het formaat en functie van de bestaande gevangenis, de zeer schrale omgeving en ook de maatschappelijke positie zou vele ontwerpers hebben verleid tot het maken van rigoureuze voorstellen. Annette heeft echter de, deels verborgen, kwaliteiten van het gebouw centraal gesteld en is op een zeer zorgvuldige manier het gebouw gaan analyseren en ontleden. In het ontwerpvan de benodige aanpassingen heeft Annette zich als ruimtelijk denker en ontwerper ondergeschikt gesteld aan gebouw en omgeving. Hiermee onderscheid Annette zich van haar collega's en toont zij aan een zeer eigen en persoonlijke manier van denken te hebben.
Het uiteindelijke formele ontwerp toont een zeer overtuigend plan wat mee kan doen in de discussie die wordt gevoerd over de toekomstwaarde van dit markante gebouw en in het algemeen over het omgaan met cultureel vastgoed. Het plan ontstijgt daarmee ook de persoonlijke fascinatie van de ontwerper en toont een grote relevantie voor de maatschappij en het vakdebat.