Jongen van Hout (Boy Made of Wood)

Eva Oosterveld (Directing Documentary), Hannah van Helden (Production) and Myrthe Laarakker (Production) graduated with Jongen van Hout (Boy Made of Wood). 

A year ago, Stijn (14) went off the rails; he quit school and broke off contact with his mother out of shame/ Now, he is trying to find something to hold on to in a world full of temptations and expectations, and to make peace with his surroundings and himself.  

Eva Oosterveld: ‘Jongen van Hout was created on the basis of the shared desired of students from the Netherlands Film Academy and the Conservatorium van Amsterdam to look for a solution for both an individual and the greater whole. By charting Stijn’s development, we hope to fuel debate about the worrying position of vulnerable children in the Netherlands at present and to emphasise the importance of available and appropriate youth care and inclusive education.’ 

Jongen van hout innovates in its combination of film traditions – both those from social issue documentaries and those from coming-of-age feature films – and modern techniques. For example, the film is shot entirely on analogue 16mm film that was scanned and digitally edited, and for the film score, sounds were created using wood and metal, which were electronically distorted. 

Anita Smit, hoofd producties Nederlandse Filmacademie: 'Hannah en Myrthe zijn zojuist afgestudeerd aan de Nederlandse Filmacademie studierichting Productie. Zij produceerden, in diverse samenstellingen, een aantal eindexamenfilms van Lichting 2022, waaronder de korte documentaire Jongen van hout, geregisseerd door Eva Oosterveld. Het maakproces van deze film was er ook een met vallen en opstaan. Gedraaid met een grillig hoofdpersonage en geteisterd door vele Coronagevallen (zowel bij de personages als bij de crew) was dit op alle fronten een meer dan uitdagend proces. Daarnaast vind ik het zeer prijzenswaardig dat de makers juist dit onderwerp hebben gekozen voor hun eindexamenfilm. Hoe kan het, dat we in een zo'n welvarend land zo weinig oog en oor (en middelen) lijken (over) te hebben voor mensen die niet zo goed meekomen en wat extra hulp nodig hebben?'

Hans Dortmans, documentaireresearcher, schrijver en filmregisseur: 'Journalist Andrea Elliott ontving onlangs de Pulizer prijs voor haar boek Invisible Child, over een dakloze tiener in New York. Vraag haar hoe de wereld in elkaar zit en ze zegt: je hebt twee groepen: zij die gezien worden en zij die niet gezien worden. Net als Andrea zet Eva de schijnwerpers op de laatste. Een gewone jongen, Stijn, een jongen tussen tafellaken en servet, die worstelt met zijn plek in het leven. Menselijkheid is elementair voor Eva. Daarmee brengt ze haar verhaal aan ons over. Eva observeert Stijn's twijfels en verlangens, zij laat zien met hoeveel liefde zijn coach en ouders steun proberen te bieden tegen de verlokkingen van de buitenwereld. Ze toont hoe ondanks alles hij het verdient gezien te worden.'