Door Ellen van Hoek

In muziekonderwijs zijn er diverse aspecten waarop kan worden beoordeeld en wordt dit met verschillende toetsvormen gedaan. In buitenschools muziekonderwijs is de gewoonte om technische beheersing vanuit een presentatie en de theoretische kennis, schriftelijk te beoordelen (zoals de HaFaBra-examens). In schoolse context is er het beoordelen van zowel muzikale competenties en kennis met een schriftelijke toets. Een voorbeeld van een poging om gestandaardiseerd toetsen te ontwikkelen is het KoMus-project in Duitsland.

In ons onderzoek hebben we bekeken of het mogelijk is een beoordelingsinstrument te ontwikkelen met het samen musiceren als uitgangspunt: tijdens het spelen muzikale interacties met anderen aangaan om zo tot een gezamenlijk klinkend resultaat te komen. Bij het bandspelen, een vorm van musiceren die in onderwijs ook veel wordt beoefend, is peer-directed learning een essentieel onderdeel van het leerproces (Green, 2008) en leren bandleden van elkaar door elkaar tijdens het musiceren te observeren en te imiteren (Dool, 2012). Toch blijft de manier waarop en de mate waarin spelers op elkaar reageren bij het beoordelen vaak onbenoemd.
Uitgangspunt voor ons beoordelingsinstrument voor muzikale interacties is de theorie van Benjamin Brinner, zoals beschreven in Knowing Music, Making Music (1995).

Download volledig onderzoeksrapport

Bekijk de PowerPoint presentatie van LKCA conferentie 25 november 2013