Wil Walvis

Altijd over de heg kijken

Als dansdocent heb ik met beide voeten stevig in de kunsteducatieve praktijk in het basisonderwijs gestaan, als projectcoördinator heb ik de ins en outs van projecten opzetten en uitvoeren in de vingers gekregen. Het werd tijd om het hoofd, het beschouwen aan te spreken, de slag te maken van praktijk naar theorie. Ik wilde me oriënteren op hedendaagse ontwikkelingen als digitalisering en interdisciplinariteit. Ook wilde ik mijn kennis van kunstfilosofie opfrissen. Vooral ging mijn interesse uit naar onderzoek leren doen naar de praktijk van kunsteducatie.

Beleid
Het literatuuronderzoek gaf inzicht in het beleid van het ministerie van OCW inzake cultuureducatie in het primair onderwijs in de periode 2005-2008. De samenhang tussen alle beleidsmaatregelen op het niveau van het rijk, de provincie en de grote gemeentes werd me helder. Ook werd zichtbaar welke invloed het overheidsbeleid had op de verwachtingen en het handelen van gemeenteambtenaren, medewerkers van culturele instellingen, schooldirecteuren en leerkrachten.

Dans als thuiskunst
Voor beeldende kunst is onderzoek gedaan naar de thuiskunst van scholieren door Folkert Haanstra (F. Haanstra 2008). Ellen van Hoek, alumna master Kunsteducatie, heeft een variant voor muziek uitgevoerd. Emmy Wouters en ik wilden het nu graag doen voor dans. Er is nog weinig onderzoek gedaan op het terrein van danseducatie. Ons onderzoek levert een bijdrage aan de theorievorming rond dans in het onderwijs en daarmee hopelijk ook aan de positie van dans binnen de kunsteducatie.

In interviews kregen de kinderen de kans te vertellen wat zij thuis en in hun vrije tijd aan dans doen. Wat zijn hun voorbeelden, welke stijlen beoefenen ze, waarom dansen ze en met wie samen? Dit alles zegt iets over de verwachtingen waarmee zij de dansles op school ingaan. Hoe wil een basisschool al dan niet daarbij aansluiten vanuit hún visie op onderwijs en cultuureducatie is de volgende vraag.

Over de heg kijken
Als docent kunstgeschiedenis had ik interdisciplinariteit al verkend. De filosofielessen verdiepten de theoretische kant. Het praktisch samenwerken met mensen uit andere disciplines leverde nieuwe inzichten op, en bevestigde ook een aantal ideeën.

Het lesgeven aan pabo-studenten over het stimuleren en coördineren van cultuureducatie heeft me veel geleerd over hoe zij daarin staan en over de ontwikkelingen op de pabo's. Dis is een goede voeding voor mijn nieuwe taken bij het Kenniscentrum Cultuureducatie Rotterdam (KCR).

Mede dankzij deze master heb ik een plek gekregen in het team van KCR. Het kenniscentrum begeleidt en adviseert Rotterdamse scholen en culturele instellingen bij het versterken en verankeren van kunst- en cultuureducatie, met aandacht voor onderzoek, kennisuitwisseling en netwerken. Een goede situatie om alle input van de opleiding toe te passen, vooral die rond het doen van onderzoek.